Blogs

Veel ouders van pittige kinderen zijn elke dag hard hun best aan het doen om alles zo goed mogelijk te laten verlopen en zichzelf constant aan te passen aan hun kind. Hierdoor loop je geregeld op eieren om de sfeer goed te houden, wat veel energie kost en je moedeloos kan maken. Werkt dat, hou je dat vol?…

Overprikkeling. Een klaslokaal kan behoorlijk overprikkelend zijn voor een hooggevoelig kind: het hangt vol met kleurrijke materialen, er zijn geluidjes van de verwarming, tikkende pennen of schuivende stoelen aanwezig, de sociale druk van de groep is voelbaar, de geur van toilet en gymtassen dringt de klas binnen en de stemming van de juf of meester is voelbaar.

Is mijn pittig kind hooggevoelig en wat heeft hij of zij nodig?

De meeste kinderen kúnnen best wel een planning maken. Want als ze het al niet uit zichzelf doen, dan leren ze het wel op school bij de mentorlessen. En toch blijkt het vaak moeilijk om het in de praktijk te dóen, en om je vervolgens ook nog aan je planning te houden.

‘’Goed gedaan hoor, wat ben jij toch slim, wat ben je toch lief, topper, wat ben je toch goed of wat ben je geweldig!’’ Dit zijn complimentjes die we goedbedoeld geven aan kinderen, tieners en pubers.

Ik zie regelmatig berichtjes op o.a. facebook voorbijkomen van ouders aan andere ouders met de vraag naar missende voetbalplaatjes, beestjes, poppetjes, huisjes voor een dorp o.i.d. van de nieuwste spaaracties bij de supermarkt.

Het is inmiddels een wetenschappelijk bewezen eigenschap. Als je hooggevoelig (ook wel hoogsensitief genoemd) bent zijn je zintuigen niet zozeer beter, maar functioneert je informatieverwerking alleen uitgebreider of intenser dan gemiddeld.

Een verandering, een lange opwindende dag, te veel lawaai of te veel visuele indrukken kan ervoor zorgen dat je kind overprikkeld raakt.

Als ouder kun je je behoorlijk ongemakkelijk en gefrustreerd voelen wanneer je kind een driftbui krijgt in de supermarkt.

Voor kinderen waarvan de ouders gaan scheiden valt hun veilige wereldje uiteen. Kinderen worden in deze situatie regelmatig verscheurd door loyaliteit voor hun beide ouders die geen plek meer kan krijgen.

In de fase van ongeveer 8 tot 11 jaar lijken kinderen ineens steeds kritischer te worden. Ze beginnen zich af te zetten, hebben brutale buien en roepen vaak dat niemand hen begrijpt.

Kinderen met een pittig temperament zijn voor ouders en begeleiders best een uitdaging om op te voeden. Het kost veel energie.