Bemoei je niet met de spaaractie van je kind
zaterdag 11 januari 2020
Ik zie regelmatig berichtjes op o.a. facebook voorbijkomen van ouders aan andere ouders met de vraag naar missende voetbalplaatjes, beestjes, poppetjes, huisjes voor een dorp o.i.d. van de nieuwste spaaracties bij de supermarkt.
Want je wilt natuurlijk dat je kind de hele verzameling compleet krijgt, dat gun je je kind! En dat is heel begrijpelijk. Maaaarrrrr, wanneer kinderen de verzameling vervolgens compleet hebben wat heeft het ze dan opgebracht?
Nou, in ieder geval niet het enorm voldane en trotse gevoel dat ze dat helemaal zelf voor elkaar hebben gekregen. Nee, daar hebben vooral hun ouders het druk mee gehad!
Ik zie hele lijsten uitgeschreven door ouders geplaatst op facebook met welke nummers al verzameld zijn, welke er nog missen en welke ze dubbel hebben.
De gespaarde verzameling komt uiteindelijk vaak in een la terecht. Het eindresultaat is namelijk niet waar het kind plezier aan heeft, het gaat om het proces van zelf sparen en ruilen en “ja, die heb ik ook, cool!’’.
Dit is absoluut niet negatief bedoelt. Ik begrijp het best, het is immers heel handig om via een oproepje de verzameling gauw compleet te krijgen. Maar denk eens na welke boodschap je je kind hiermee geeft en wat het er van leert en ook vooral wat het niet leert. Misschien dat je er dan anders tegenaan gaat kijken.
Wanneer je kinderen het sparen helemaal zelf laat doen leert het o.a. zelfvertrouwen te krijgen doordat ze zelf andere kinderen, een tante of de buurvrouw gaan vragen en succes of falen ervaren. Ze leren plannen en doorzetten door slim te ruilen en proberen de verzameling compleet te krijgen. Ze leren omgaan met teleurstellingen wanneer iemand ‘nee’ zegt of het niet lukt het compleet te krijgen. Een stukje weerbaarheid komt erbij wanneer iemand niet wil ruilen, je kind doorzet en een ander gaat vragen of een ander kind probeert meer te krijgen dan terug te geven. Allemaal hele nuttige processen om te groeien in de ontwikkeling.
Dit mist je kind allemaal als jij je er als ouder mee bemoeit…
Annelies Hofstee