Ouder zijn van een pittig kind

Veel ouders van pittige kinderen zijn elke dag hard hun best aan het doen om alles zo goed mogelijk te laten verlopen en zichzelf constant aan te passen aan hun kind. Hierdoor loop je geregeld op eieren om de sfeer goed te houden, wat veel energie kost en je moedeloos kan maken. Werkt dat, hou je dat vol?…

Als je een temperamentvol pittig kind hebt, is één van de grootste valkuilen dat je tè hard werkt om alles goed te laten verlopen, alles op tijd gedaan te krijgen en boze uitbarstingen kunt voorkomen. Elke dag is weer een nieuwe dag vol uitdagingen. Zorgen dat je kind zich zonder te veel strijd aankleedt, aan tafel komt, op tijd op school komt, huiswerk maakt, naar bed gaat, op tijd gaat slapen, kan stoppen met een activiteit, kan accepteren dat dingen toch anders gepland zijn, enz. enz.

Samen kom je ongemerkt vaak in een vicieuze cirkel terecht, waar je niet goed meer uitkomt en je uit kan putten.

Ouder zijn van een temperamentvol pittig kind is absoluut een uitdaging! En het belangrijkste is dat je daarbij goed voor jezelf en elkaar als ouder(s) blijft zorgen. Houd ten alle tijden de leiding, hoe moeilijk dat soms ook is. Daarmee is je kind het meest gebaat.

Kijk vooral wat werkt voor jullie en wat je eventueel in de dagelijkse routines aan zou kunnen passen, zodat ze beter verlopen.

Kijk bij de dingen die (nog) niet goed gaan, wat heeft je kind hierin te leren en wat heeft je kind daarbij van jou nodig. Alle obstakels voor je kind weghalen en jezelf daarbij wegcijferen kan heel even helpen, maar op lange termijn niet. Je kind leert hier immers niet van.

Waar deze kinderen bij gebaat zijn is een heldere dagelijkse structuur, afspraken (eventueel samen gemaakt) en gewoontes. Dit geeft houvast en veiligheid en hier kun je altijd op terug vallen.

Vervolgens, als er iets niet lekker loopt of misgaat, kun je samen met je kind onderzoeken waar het op vast loopt. Wat is het dat je kind niet lukt, wat wil je kind, wat wil jij, wat zit jullie in de weg, wat heeft je kind nodig zodat het wél lukt? Zit je eenmaal in een vicieuze cirkel met elkaar en kom je daar niet goed uit, dan kan een kindercoach jullie hierbij helpen.

(Pittige) kinderen leren vooral door ondervinding. Dus kun je je bedenken in hoeverre het zin heeft dingen te willen voorkomen. Laat je kind eens een keer te laat op school komen en zelf ervaren hoe dat voelt en wat dat voor hem of haar betekent. Dan kan het ook makkelijker worden samen een oplossing te vinden. Ze leren nu eenmaal niet voldoende van jouw goedbedoelde adviezen of waarschuwingen. Omgaan met frustratie en teleurstellingen zijn heel zinvol en nodig voor kinderen. Als ouders kun je je energie in plaats van dingen voorkomen en je aanpassen beter steken in het begeleiden van je kind in lastige situaties. Op de lange termijn hebben jullie daar beiden baat bij.

Er mag dus wat meer nuchterheid in het opvoeden wat mij betreft. Ook bij pittige kinderen. Als ouder probeer je zoveel mogelijk duidelijkheid te bieden, dat voorkomt frustratie. Desondanks kan je kind toch af en toe ergens gefrustreerd en enorm boos door raken. Dat is nu eenmaal zo, dat hoort bij het leven. Vaak heeft je kind dan nog iets te leren.

Als het je lukt om er op deze manier in te staan, dan scheelt je dat veel niet-productieve energie. Je laat het meer bij je kind en je accepteert dat het af en toe ‘misgaat’ en je kind en soms jij als ouder hierin nog iets te leren heeft.

Annelies Hofstee